Әсәйем көн дә мине
Иркәләтеп уята.
Тор, балам, минең ҡәҙерлем,
Дәрестәр һине көтә.
Әсәйемде борсомайым,
Иртә менән мин торам.
Дүртле, бишлеләр менән
Көн һайын ҡыуандырам.
Уҡыуҙан ҡайтыуға әсәйем
Сәйен өлгөртөп ҡуя.
Әсәй менән сәй эсһәң,
Күңелдәр нурға тула.
Абдрахманова Наҙгөл, Иҫке Собханғол мәктәбе
Әтек филиалының 8-се класс уҡыусыһы.