Ә унда терпе геү килеп яланды уратып йөрөй, етмәһә "Уууф, рәхәәәт! Үәәәәт рәхәәәәт!" тип көлә икән был. Мышы уны туҡтатҡан да:
- Эй, терпе, ниңә яланды уратып йүгерәһең? - ти.
- Аңлатырға ваҡытым юҡ, әйҙә минең арттан йүгер!" - тигән дә, артабан сапҡан. Уның артынан мышы ла.
Эй ялан уратып йүгерәләр, эй йүгерәләр ти былар, бахыр мышы инде хәлдән тайған.
Хәле бөткәс теге йүгерек терпене туҡтатҡан да:
- Йә, шунан, бында ни ҡыҙығын күрәң, нимәһе рәхәт инде??! - тип һорай, ти.
- Аһ-аһ, һинең эсеңде үлән ҡытыҡламаймы ни? - тигән була, ти.