Атаһы улын тышҡа сана шыуырға алып
– Атай, мин башҡа һинең менән сана шы-
– Мыжыма, һөйрә давай! – ти, икән атаһы,
ихлас сана өҫтөндә ятҡан килеш.
Бүре менән ҡуянды хәрби комиссариатҡа ко-
миссия үтергә саҡырғандар. Иң тәүге булып ҡуян
инеп киткән дә ҡыуанып килеп сыҡҡан:
– Мине алманылар, яраҡhыҙhың, – тинеләр.
– Минең аяҡтарым шәп булhа ла, күҙем бик
насар күрә, hин беләhең бит, мин – ҡылый.
– Һин бит мине бер саҡырымдан күрәhең, –
– Ағастың ботағында бер бәләкәй генә ҡош
– Ә мин күрмәйем, – тигән.
– Ниңә һәр шәмбе һеҙҙең фатирығыҙҙа
– Мин дә йыуам, минеке ҡысҡырмай бит
– Ә һеҙ уны һыҡмайһығыҙмы әллә?
Ҡартәсәһе ейәнсәренә ике һағыҙ алырлыҡ
– Береһе – апайыңа, – ти. Әлиә тиҙ генә
магазиндан ике һағыҙ һатып ала ла, әрсей һа-
лып, ауыҙына ҡаба. Апаһы мәктәптән ҡайтҡас,
– Апайыңдың һағыҙын бир, – ти.
– Бәлтәмдең тишек кеҫәһенән төшөп ҡалған,
– Алып кил, ҡыҙым, кеҫәңдең тишеген тегеп
ҡуяйым, – ти. Әлиә кеҫәһен әйләндерә лә:
– Тишеге лә юҡ булған, – ти.
Тарих дәресе бара. Уҡытыусы Кәримде
– Һинең ҡасандан алып минең дәрестә
булғаның юҡ, Кәрим? – тип һорай.
– Рим империяһы тарҡала башлағандан