Өләсәй, Мадагаскар нимә була, беләһеңме?

Шәрифәгә өс йәш. Уны күҙен тикшертергә тип табипҡа алып баралар. Табип ҡыҙыҡайға таблицалағы һүрәттәрҙе төртөп күрһәтә.

Шәрифә атты, самолетты әйтә. Әтәсте күрһәткәс, табипҡа:

– Хатта әтәсте лә белмәйһеңме?! – ти, табипҡа, асыулы ғына тауыш менән.

* * *

Асманға биш йәш:

– Өләсәй, Мадагаскар нимә була, беләһеңме?

– Ә нимә була?

– Уйын ул, белгең килһә. Тағын йәнһүрәт тә бар.

* * *

Бер бабай әбейенән һорай ти:

– Әбей, һиңә 8 мартҡа нимә әпирәйем? Әбейе әйтә ти:

– Эй, бабай, миңә хәҙер бер нәмә лә кәрәкмәй инде, ашарымды ашағанмын, кейеремде кейгәнмен. Һин лучше миңә зыяраттан урын һатып алып ҡуй. Шулай тигәс, бабай зыяраттан урын алған, ти. Икенсе йылы 8 март килеп еткән икән, бабай ләм – мим ти бүләк тураһында. Әбей көткән-көткән дә иркәләнеп кенә һорай ҡуйған ти:

– Баба-а-ай, һин быйыл миңә байрамға бүләк апирмәйеңме әллә? Бабай:

– Юҡ! Былтырғы бүләгеңде тотонманың әле, какуй һиңә бүләк!?

* * *

Ҡатын-ҡыҙҙар операһы бара. Ошо мәл сәхнәгә, аҙашып йөрөгән, бер сысҡан йүгереп сыға.

Әртистәрҙең күмәкләшеп, ныҡ ҡурҡып ҡысҡырыуынан, залда ултырған ике мең тамашасының ҡолағы һаңғыраулана яҙа.

* * *

Нисә йыл инде ошо атайыңды тәрбиәләйем! Әммә һаман да тәртипкә өйрәтә алмайым – аҡса янсығын һәр ваҡыт төрлө урынға йәшертеп ыҙалай... – тип зарлана икән әсәһе.